Ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑ Πυλαίας Χορτιάτη στο myskg.gr

Από το 1992, η 22 Μαρτίου καθιερώθηκε από τον Ο.Η.Ε. ως Παγκόσμια Ημέρα του Νερού για να μας υπενθυμίσει την αξία του, αλλά και τη δυνατότητα πρόσβασης στο καθαρό νερό, ως θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου.

Καθώς η ανθρωπότητα επιδιώκει τη μετάβαση στην εποχή της βιωσιμότητας και της αειφορίας, το νερό είναι πρωταγωνιστής. Ως πηγή ενέργειας, ως δύναμη δημιουργίας, ως εργαλείο ισότητας και φυσικά, ως πρωτεύον συστατικό της ζωής.

Φέτος, η Παγκόσμια Ημέρα Νερού γιορτάζεται με σύνθημα «επιτάχυνση της αλλαγής», «accelerate change» με στόχο το συντονισμό και την επιτάχυνση της δράσης όλων των εμπλεκομένων μερών και της κοινωνίας, για την ορθολογική διαχείριση αυτού του μοναδικού κοινωνικού αγαθού.

Δυστυχώς, στη χώρα μας, με τις διατάξεις του νέου νόμου, ο εορτασμός συμπίπτει με την αμφισβήτηση της δημόσιας διαχείρισης του νερού. Ο τομέας υδάτων υπάγεται σε Ρυθμιστική Αρχή και μάλιστα στην ΡΑΕ η οποία εξ ορισμού ρυθμίζει ανταγωνιστικό πεδίο και αγορά, και η οποία δυστυχώς είναι υποστελεχωμένη χωρίς δυνατότητα διεκπεραίωσης του νέου αντικειμένου που της ανατίθεται.

Η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. ως θεσμικός εκπρόσωπος 123 Δ.Ε.Υ.Α., σύσσωμη η Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και κοινωνικοί, επιστημονικοί και περιβαλλοντικοί φορείς ζήτησαν την απόσυρση του νομοσχεδίου, που αποδεδειγμένα δρομολογεί την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών διαχείρισης των υδατικών πόρων.

Όλοι έχουν επισημάνει ότι η σημασία του νερού ως αποκλειστικά, δημόσιου αγαθού, αναγνωρίζεται από μία σειρά διεθνών οργανισμών και συνθηκών όπως, η συνθήκη «Ευρωπαϊκή Χάρτα για τις Υδάτινες Πηγές» του 2001, το ψήφισμα 64/292 της ΓΣ του ΟΗΕ του 2010 και η ομόφωνη απόφαση A/HRC/15/L.14 του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Άλλωστε είναι ευρέως γνωστό, ότι όπου ιδιωτικοποιήθηκε το νερό, τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά, με κατακόρυφη αύξηση της τιμής του, αύξηση των διαρροών εξαιτίας πλημμελούς συντήρησης των δικτύων και κυρίως κατακόρυφη πτώση της ποιότητας του.

Στη χώρα μας, η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού έχει άπλετη πρόσβαση σε καθαρό, ποιοτικό νερό. Αυτή τη δυνατότητα θα πρέπει να διασφαλίσουμε και για τις επόμενες γενιές. Ο τομέας των υδάτων είναι ζωτικής κοινωνικής, περιβαλλοντικής και αναπτυξιακής σημασίας και πρέπει να παραμείνει δημόσιο, κοινωνικό αγαθό.